KOMUNIKACJA NA ZAJĘCIACH
o używaniu języka obcego i języka ojczystego w pracy z małymi dziećmi
Sposoby komunikacji w pracy z małymi dziećmi podlegają nieustannym dyskusjom. Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie kiedy i w jakim stopniu należy używać język obcy a kiedy język ojczysty. Chcę tutaj przedstawić kilka bardzo zbliżonych do siebie sugestii dotyczących tego zagadnienia w ujęciu anglojęzycznych autorów.
POSŁUGIWANIE SIĘ JĘZYKIEM OBCYM
UNIKANIE JĘZYKA OJCZYSTEGO
- Wydawanie krótkich poleceń, zadawanie pytań przy jednoczesnym pokazywaniu znaczenia gestem.
- Zachęcanie dzieci do naśladowania czynności poprzez wielokrotne zachęcanie i powtarzanie, co daje dzieciom poczucie sukcesu i wzmaga ich chęci.
- Zapoznawanie z nowymi słówkami, czynnościami, sytuacjami za pomocą obrazków lub gestykulowania.
- Używanie angielskich słów przypominających w brzmieniu ich odpowiedniki w języku ojczystym.
- Używanie słów uznanych za międzynarodowe (hamburger, T-shirt, jeans, taxi).
- ‘ENGLISH HAT’ or ‘ENGLISH PUPPY’ – specjalna czapka ( lub maskotka ), która jest dla dzieci sygnałem do mówienia tylko w języku angielskim
POSŁUGIWANIE SIĘ JĘZYKIEM OJCZYSTYM
- BEZPIECZEŃSTWO – dla małych dzieci nauka języka obcego powinna być przyjemna, a jeżeli nie jest to można wytworzyć pewną blokadę, która utrudni dalszą naukę
- potrzebują one czasu, aby zaaklimatyzować się w nowym środowisku, dlatego nie należy od razu posługiwać się tylko językiem obcym.
- POTRZEBA KOMUNIKACJI – stanowi podstawę procesu uczenia się, więc nie powinniśmy kazać dzieciom, aby mówiły tylko w języku angielskim, ponieważ jeszcze tego nie potrafią.
- Podawanie zasad nowej gry jest o wiele skuteczniejsze i szybsze, jeżeli posługujemy się językiem ojczystym.
- Zaznajamianie z nowym abstrakcyjnym słownictwem.
- Zapoznawanie z kulturą i zwyczajami krajów anglojęzycznych.
- Tłumaczenie zasad gramatycznych.
- Sprawdzanie poziomu rozumienia dzieci
Podsumowując, zbyt dużo języka angielskiego (obcego) zbyt szybko może osłabić wiarę we własne możliwości i pogorszyć sposób uczenia się.
Najlepszym sposobem wydaje się znalezienie „złotego środka” i posługiwanie się językiem obcym i językiem ojczystym w tych sytuacjach, które są do tego najbardziej odpowiednie.
Bibliografia:
- Gardner, Bryan & Felicity (2000) Classroom English. Oxford: Oxford University Press
- Halliwell, Susan (1992) Teaching English in the Primary Classroom. New York: Longman
- Komorowska, Hanna (2003) Metodyka nauczania języków obcych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna
- Phillips, Sarah (1993) Young Learners. Oxford: Oxford University Press
- Reilly, Vanessa & Ward, Sheila M. (2003; first published 1997) Very Young Learners. Oxford: Oxford University Press
- Scott, Wendy A. & Ytreberg, Lisbeth H. (1990) Teaching English to Children. New York: Longman